شانه هایت ,ستون محکمی است پناهگاه امن خانه ...

دست در دستانم که میگذاری ,خون گرم آرامش ,در رگهایم میدود ...

در برابر توفانهای بیرحم زندگی می ایستی ,آنچنان که گویی هر روز از گفتگوی کوهستانها باز میایی !!!

لبخند پدرانه ات ,تارهای زندگی مرا از بین میبرد ...

تویی که صبوریات ,دل ناامیدم را امیدوار می کنی ...

وقتی در نماز اول وقت پای سجاده ات مینشینی یقین دارم همه فرشته ها هم مهربانی تورو ,بزرگواری تورا فهمیده اند پیش تو وهمراه تو ذکر میگویند ...

پدرم عاشق اون صورت مهربان و رنج کشیده تم ,عاشق دستهای پینه بستتم ,عاشق اون نگاه مهربانتم ,که همیشه در سختیها و خوشی ها کنارمی ...

عزیزترینم بهم قول بده همیشه در کنارم می مانی 

آرزوی بوسه آسمان بر پیشانی بلندت را دارم 

دوستت دارم با تمام وجودم