بغــــض میکنــــــم
و دردهــــای خــــــودم را قـــورت می دهــــم
ابـــرهـــــای بــاران زای خبـــــر تیتـــــر امـــــروز :
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بـــا تـــــو بــه دنیــــــا آمــــده بــــود
کــــوچک
بــــرای همــــراهی ات
دست که بـــر شــــانه ات گذاشت
دیگــــــر بــــــرای خــــــودش مـــــرگی شـــــده بــــود

فــــرقی ندارد در کجـــــای این دنیـــــا بـــاشی
همیــــن که شـــــرافتت را نمی فــــروشی
به انســــان معنـــــای دیگـــــری میدهی
و بــه زن بــــــودن
قــــداستی عمیق تــــر می بخشی

بــــــادی کـــه بـــــوی پیــــــرهنت را می آورد
ده درصــــدش هــــواست، نـــود درصدش شــــــراب

نیستی،

و کوچه های تنهایی م را

هیچ شمعی روشن نمی کند!

بی تو

هرشب،

شام غریبان است.